Rozenkwekerijen / Roos

Rozen (geslacht Rosa) zijn bloemplanten die tot de rozenfamilie (Rosaceae) behoren. Het geslacht telt in het wild ongeveer 300 soorten. Daarnaast zijn er vele veredelde vormen (cultivars). De botanisch geziene schijnvrucht van de roos heet rozenbottel. Een rozenkweker is gespecialiseer in de rozenteelt, dit gebeurd meestal in een kas. Diverse rozen families: Briljante bottelrozen, Engelse rozen, Geurende klimrozen, Geurende struikrozen, Grootbloemige rozen, Heesterrozen, Klimrozen, Laagblijvende rozen, Rambler, Rozen in pot, Stamrozen en Trosrozen. Rozen zijn over het algemeen niet moeilijk te verzorgen, maar kunnen afhankelijk van het ras vatbaar zijn voor aantastingen. Belangrijk is dat het planten in het voor- of najaar gebeurt, tussen november en maart, maar niet tijdens vorst. De grond waarop rozen staan dient goed doorlatend te zijn om te voorkomen dat de planten in te veel water komen te staan. Met name in de winter leidt dit tot ongewenste resultaten. Andere vereisten zijn een zeer lichte plek (7 uur zonlicht per dag) en genoeg beschutting tegen de wind. Meestal zijn wilde rozen iets minder veeleisend dan hun gecultiveerde tegenhangers. Een vruchtbare grond werkt positief, zo mogelijk lichte kleigrond. Rozen zijn erg gevoelig voor droge grond. Daarom moet er tijdens de groeiperiode bij droogte tijdig water gegeven worden. Rozen kunnen worden gezaaid, gestekt en geoculeerd. Het zijn geschikte snijbloemen die over de hele wereld erg populair zijn. In Nederland geteelde soorten: Behaarde struweelroos, Beklierde heggenroos, Berijpte viltroos, Bergroos, Bosroos, Duinroos, Egelantier, Heggenroos, Hondsroos, Kale struweelroos, Kaneelroos, Kleinbloemige roos, Kraagroos, Rimpelroos, Schijnegelantier, Schijnheggenroos, Schijnhondsroos, Schijnviltroos of ruwe viltroos, Vilt- of bottelroos en tot slot de Wigbladige roos.